اختلال دو قطبی چیست؟

اختلال دو قطبی یکی از بیماری‌های اعصاب و روان است که برای درمان آن باید به دکتر روانپزشک یا دکتر روانشناس مراجعه کنید. دانستن این اطلاعات ارزشمند از علم روز به موفقیت در زندگی کمک شایانی می کند.

همه ما ممکن است دوره‌هایی از تغییرات خلقی را در طول زندگی خود تجربه کنیم؛ هرچند این شرایط معمولا بیشتر از چند ساعت طول نمی‌کشد و با تغییرات شدید رفتاری و اختلال در عملکرد روزانه و مشکل در ارتباطات اجتماعی همراه نخواهد بود، این در صورتی است که این موارد در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی دیده می‌شود. درمان اینگونه بیماری ها به بهبود کیفیت سلامتی و بهداشت جامعه ، کمک شایانی مینماید.

این بیماری یکی از اختلالات مربوط به روان است، که باعث تغییرات خلق، انرژی و اختلال در عملکرد فرد می‌شود.

اختلال دو قطبی می‌تواند باعث تغییر در ارتباط فرد بیمار با نزدیکان‌ و ایجاد مشکلاتی در محل کار و مدرسه شود.

اگر این بیماری را به حال خود رها کنید، ممکن است عوارض آن شما را درگیر کند. همچنین درمان این بیماری می‌تواند کیفیت زندگی بیمار را چند برابر کند.

اختلال دو قطبی

علائم ابتلا به اختلال دو قطبی

اختلال دو قطبی از اختلالات روانی است که سه نشانه اصلی به همراه دارد و می‌تواند نشانه‌های متنوعی را نشان دهد. این نشانه‌ها شامل شیدایی، هیپومانیا، و افسردگی هستند.

  1. شیدایی: در زمان شیدایی، افراد مبتلا به اختلال دو قطبی ممکن است احساسات عاطفی بالایی را تجربه کنند. این احساسات شامل هیجان بالا، سرخوشی و انرژی فزاینده می‌شود. در دوره شیدایی، فرد ممکن است رفتارهای بی‌اندازه و ریسک‌بر باشد، از جمله خرج کردن پول به مقدار زیاد، رفتن به رابطه‌های جنسی محافظت‌نشده و مصرف مواد مخدر. آن‌ها اغلب احساس اشتیاق و کمبود نیاز به خواب دارند و همچنین در سطح بالایی صحبت می‌کنند و توانایی سکوت کردن را ندارند.
  2. هیپومانیا: هیپومانیا به‌طور کلی با اختلال دو قطبی نوع ۲ همراه است. این نشانه برخلاف شیدایی، کمتر به کار، مدرسه و روابط اجتماعی فرد تأثیر می‌گذارد. افرادی که در دوره هیپومانیا هستند، همچنان دچار تغییرات خلقی می‌شوند، اما این تغییرات معمولاً کم‌تر از دوره شیدایی است. در دوره افسردگی، افراد ممکن است ناراحتی، ناامیدی، کاهش انرژی، عدم علاقه به فعالیت‌هایی که قبلاً لذت می‌بردند، دوره‌های خواب کوتاه‌مدت یا بلندمدت، افکار خودکشی و موارد مشابه را تجربه کنند.
  3. افسردگی: در دوره افسردگی، فرد مبتلا به این بیماری کاهش وزن شدید بدون هیچ تلاشی می‌شود و اشتهای شخص به شدت کاهش می‌یابد. همچنین تمرکز شخص به طرز عجیبی کاهش پیدا می‌کند و احساس بی‌ارزشی و ناراحتی همواره در ذهن وی حضور دارد.

انواع اختلال دو قطبی:

 نوع ۱: در این نوع اختلال دو قطبی، دوره‌های شیدایی معمولاً کوتاه‌تر از دوره‌های افسردگی هستند. اغلب مبتلایان به این نوع، دوره‌های شیدایی را بیشتر از دوره‌های افسردگی تجربه می‌کنند. اگر این اختلال در زمان مناسب تشخیص داده نشود و درمان مناسبی اعمال نشود، ممکن است دوره‌های شیدایی تا ۳ تا ۶ ماه طول بیاندازند. اگر دوره‌های افسردگی نیز در فرد وجود داشته باشد، ممکن است این مدت زمان تا ۶ تا ۱۲ ماه متغیر باشد.

 نوع ۲: در این نوع اختلال دو قطبی، دوره‌های افسردگی (بیش از یک دوره) بیشتر از دوره‌های شیدایی هستند. فرد مبتلا به این نوع اختلال به صورت جزئی دچار هیپومانیا می‌شود.

اختلال دو قطبی با تناوب شدید و سریع: این نوع اختلال دو قطبی به ندرت دیده می‌شود و شامل تجربه بیش از ۴ دوره از این اختلال در طول یک سال می‌شود. درصد شیوع این نوع اختلال حدود ۱۰ درصد است.

عوامل تشدید‌کننده :

تعدادی از عوامل می‌توانند این عارضه را تشدید کنند، از جمله:

مدیریت بیماری:

اختلال دو قطبی قابل مدیریت است و با پیگیری درمانی مناسب، می‌توان کیفیت زندگی فرد را بهبود بخشید. هدف از درمان ، بهبود وضعیت فرد و کاهش تعداد عود بیماری است. با پیگیری منظم درمان، اختلال دو قطبی می‌تواند کنترل شود و شخص قادر به انجام فعالیت‌های زندگی روزمره خود، از جمله تحصیل، کار و ازدواج باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *