پیر گوشی چیست و از چه طریقی درمان میشود؟
پیرگوشی (presbycusis) یا کاهش شنوایی مربوط به سن، در اثر افزایش سن در بزرگسالان نمود پیدا می‌کند.
کاهش شنوایی به تدریج با افزایش سن اتفاق می‌افتد و در افراد با سن بالا یک حالت شایع است. تقریباً یک سوم افراد در ایالات متحده که سن آنها بین 65 تا 75 سال است دارای درجاتی از کم شنوایی هستند. برای افراد بالای 75 سال، تقریباً از هر دو نفر، یک نفر آنها دارای پیرگوشی یا کم شنوایی است. علائم پیرگوشی بر کیفیت زندگی، سلامتی، روابط و شغل شما تأثیر می‌گذارد.
مهمترین عامل این بیماری و شدت پیشرفت علل ژنتیکی است . البته عوامل محیطی همچون قرار گرفتن به مدت طولانی در معرض سر و صدا نیز در این بیماری موثر است. پیرگوشی دارای علل مختلفی است که هر فردی می‌تواند به دلایل مختلفی دچار آن شده باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر درمورد پیرگوشی،درمان و علائم آن با ما همراه باشید. موفقیت در زندگی وابسته به داشتن اطلاعات ارزشمند از علم روز است.
علت پیرگوشی چیست؟
شاید بپرسید چه چیزی باعث پیرگوشی می شود؟ دلایل بسیار زیادی برای بروز این بیماری می‌تواند وجود داشته باشد که بیشتر اوقات تغییرات در نواحی زیر است:
- در گوش داخلی (شایع‌ترین)
- در گوش میانی
- در امتداد مسیرهای عصبی به مغز
عوامل دیگری که باعث پیرگوشی میشوند، عبارت هستند از:
- قرار گرفتن مداوم در معرض صدای بلند (مانند موسیقی یا سر و صدای مربوط به کار)
- از دست دادن سلول‌های مویی گوش (گیرنده‌های حسی در گوش داخلی)
- عوامل ارثی
- سالخوردگی
- شرایط مختلف سلامت بدن مانند بیماری قلبی یا دیابت
- عوارض جانبی بعضی داروها مانند آسپرین و بعضی از آنتی‌بیوتیک‌ها
علائم پیرگوشی چیست؟
موارد زیر از جمله شایع‌ترین علائم پیری گوش محسوب میشوند:
- گفتار دیگران آهسته و ناشمرده یا مبهم به نظر می‌رسد.
- تشخیص صداهای بلند و زیر مانند «س» و «ذ» دشوار است.
- درک مکالمات دشوار است، به‌خصوص زمانی که در پس زمینه نویز و سروصدا وجود دارد.
- صدای مردان راحت‌تر از زنان شنیده می شود. (صدای مردان بم و صدای زنان زیر است.)
- بعضی صداها بیش از حد بلند و آزاردهنده به نظر می‌رسند.
- وزوز گوش (زنگ زدن گوش) ممکن است در یکی یا هر دو گوش با هم رخ دهد.
علائم پیرگوشی ممکن است شبیه سایر شرایط یا مشکلات پزشکی باشد. برای تشخیص آن اطلاعات پزشکی روزمره کافی نیست و بهتر است با دکتر گوش خود مشورت کنید.
پیشگیری از پیرگوشی
دوری از سر و صدا و سایر عوامل خطرزا در سنین پایین می‌تواند از آسیب به سلول‌های موئی گوش داخلی پیشگیری کند، این پیشگیری ممکن است تاثیرات پیرگوشی در دوران سالمندی را به حداقل برساند.
کنترل بیماری‌هایی مانند دیابت، فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی ممکن است گردش خون را بهبود ببخشد و علائم مرتبط با پیرگوشی را به حداقل برساند.
خودداری از مصرف داروهای سمی برای گوش مانند برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها و آسپیرین نیز ممکن است در پیشگیری یا کاهش عوارض جانبی مرتبط با پیرگوشی موثر باشد. با‌این‌حال، انجام چنین کاری ممکن است همیشه ممکن نباشد. شما همیشه باید قبل از قطع هر دارویی با پزشک خود مشورت کنید.
تشخیص پیرگوشی
اگر فرد سالمندی دچار کم شنوایی تدریجی در هر دو گوش شود، پزشک به احتمال زیاد به پیرگوشی مشکوک میشود.
قبل از تشخیص پیرگوشی، پزشک ابتدا مجرای گوش و پرده گوش را معاینه می‌کند تا انسداد در اثر تجمع جرم گوش، التهاب و عفونت در گوش نباشد. در صورت نیاز به بررسی‌های بیشتر، پزشک معمولا فرد را به شنوایی‌شناس ارجاع می‌دهد.
شنوایی‌شناس با انجام تست شنوایی‌سنجی و سایر آزمون‌های شنوایی نوع و میزان کم شنوایی را مشخص می‌کند و بررسی می‌کند که آیا فرد مبتلا به پیرگوشی است.
درمان پیرگوشی
پزشک با توجه به سن، سوابق پزشکی و سوالاتی که از بیمار می‌پرسد، متوجه میشود چه درمانی برای او بهتر است درمان پیر گوشی به روش‌های متنوعی قابل انجام است که این درمان توسط پزشک معالج تعیین می‌گردد و باید این را بدانید که درمان موفقیت‌آمیز برای پیرگوشی معمولا به زمان و شکیبایی نیاز دارد. متاسفانه تا امروز دارویی برای رفع ضعف شنوایی پیر گوشی تایید نشده است، اما با راهکارهایی می‌توانید این بیماری را مدیریت کنید.
برخی از درمان‌های پیرگوشی عبارت اند از:
سمعک
سمعک رایج‌ترین درمان پیرگوشی است. این دستگاه صداها را تقویت می‌کند و وضوح شنوایی را بهبود می‌بخشد. سمعک‌های مدرن در سبک‌های مختلف عرضه میشوند و میتوان آنها را متناسب با نیازهای فردی سفارش داد.
دستگاه‌های شنوایی کمکی (ALD)
ALD ها شامل دستگاه‌هایی مانند تلفن‌های تقویت شده، تقویت کننده‌های صدای شخصی و سیستم‌های گوش دادن به تلویزیون هستند. آنها برای بهبود موقعیت‌های شنیداری خاص طراحی شده‌اند و می‌توانند در کنار سمعک، برای درمان پیرگوشی استفاده شوند.
کاشت حلزون شنوایی
برای افرادی که کم‌شنوایی شدید ناشی از پیرگوشی دارند و از سمعک سود نمی‌برند، کاشت حلزون ممکن است یک گزینه باشد. این وسایل الکترونیکی با جراحی کاشته میشوند و مستقیماً عصب شنوایی را تحریک می‌کنند و قسمت های آسیب دیده گوش داخلی را دور می‌زنند.
راهبردهای ارتباطی
یادگیری راهبردهای ارتباطی موثر، می‌تواند به افراد مبتلا به پیرگوشی کمک کند تا با موقعیت‌های روزمره کنار بیایند. تکنیک‌هایی مانند روبرو شدن مستقیم با فرد، به حداقل رساندن صدای پس زمینه و درخواست تکرار، می‌تواند اثربخشی ارتباط را بهبود بخشد.
توانبخشی شنوایی
شنوایی شناسان و گفتار درمانگران، می‌توانند برنامه‌های توانبخشی شنوایی را ارائه دهند. این برنامه‌ها به افراد کمک می کنند تا توانایی‌های شنوایی باقی مانده خود را از طریق تکنیک‌هایی مانند آموزش شنیداری، گفتارخوانی و راهبردهای شناختی به حداکثر برسانند.
اصلاح سبک زندگی
ایجاد تغییرات خاص در سبک زندگی، می‌تواند به مدیریت پیرگوشی کمک کند. که شامل کاهش قرار گرفتن در معرض صداهای بلند، ترک سیگار، مدیریت دیابت و فشار خون بالا و حفظ یک رژیم غذایی سالم و ورزش روتین است.
نتیجه‌گیری
پیرگوشی قابل درمان نیست و هیچ دارویی تاییدشده‌ای برای کنترل آن وجود ندارد. با افزایش امید به زندگی، مشکل کم شنوایی مرتبط با سن نیز همواره وجود دارد.
دوره‌های درمان و تکنیک‌های مدیریت علائم می‌توانند به همراه پزشکی در زندگی ، کیفیت زندگی فرد را تا حد زیادی بهبود بخشند. علاوه بر این، استفاده از سمعک و بهتر شنیدن می‌تواند احساس منزوی شدن، استرس اجتماعی، افسردگی، اضطراب و مشکلات اعتماد به نفس را کاهش دهد.
پیرگوشی با گذشت زمان بدتر میشود و این مهم است که افراد به‌طور منظم تحت نظر باشند تا برنامه‌های درمانی و توانبخشی فرد با توجه به تغییرات و متناسب با نیازها تغییر یابد.