تراشکاری چیست و چه کاربردی در صنعت دارد؟
تراشکاری ( turning) یکی از روش های شکل دهی به فلزات با حذف مواد اضافی (براده برداری) برای تولید قطعات صنعتی است.
تولید داخلی محصولات صنعتی با کیفیت و کاربردی ، همواره از دغدغه های افراد فعال در تولید و صنعت ایرانی بوده است.
تراشکار، فردی است که با استفاده از ماشین‌ها و ابزارهای خاص، فرایند تراشکاری را انجام می‌دهد. این عملیات با استفاده از ابزار تراش، که یک ابزار خاص بر روی قطعه اعمال می‌شود، انجام می‌پذیرد.
تراشها در حین این فرآیند، مواد اضافی را از قطعه حذف کرده و شکل و ابعاد مورد نظر را به قطعه می‌بخشند. ابزار تراش به کمک دو محور (چرخشی و خطی)، ابزار را در تماس با قطعه قرار می‌دهد و عملیات تراشکاری را انجام می‌دهد.
این روش، یکی از قدیمی‌ترین روش‌های فرم‌دهی به قطعات است و امروزه به عنوان یکی از پرکاربردترین روش‌های تولید، از آن استفاده می‌شود. تراشکاری هنر شکل‌دهی به فلزات است و از قطعات و دستگاه‌های دستی و رایانه‌ای برای ساخت قطعات جدید یا تعمیر قطعات مستعمل مرتبط با دستگاه‌ها و ماشین‌آلات صنعتی استفاده می‌شود. موفقیت در زندگی وابسته به داشتن اطلاعات ارزشمند از علم روز است.
تاریخچه ماشین تراش
ماشین‌های تراش، ابتدایی‌ترین نوع ماشین‌های افزاری هستند که برای نخستین بار در قرن‌های ۱۷ و ۱۸ به وجود آمدند و برای تراشیدن چوب با استفاده از درخت به عنوان معمولی‌ترین و یا قدیمی‌ترین روش تراش مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش، شخص با قرار دادن دو سر چوب در بین دو درخت و بستن یک طناب به شاخه‌های درخت، آن را در اطراف چوب مورد نظرش می‌پیچاند و شخص دیگر طرف دیگر طناب را بگیرد و با دستش به حرکت درآورد. شخص دوم برای تراشیدن چوب باید در طرف مقابل قرار بگیرد و با استفاده از رنده، این کار را انجام دهد. این روش با گذشت زمان، تکامل یافت.
در سال ۱۷۴۰ میلادی، ماشین تراش برای اولین بار در کشور فرانسه ساخته شد. در تراشکاری، فلزات را به وسیله ماشین تراش از طریق براده برداری، شکل می‌دهند و عمل برداشتن براده از روی فلزات را با به چرخش درآمدن فلز و حرکت تیغه‌های تعبیه شده بر روی دستگاه تراشکاری انجام می‌دهند. حرکت دستگاه در این زمینه با استفاده از دست می‌باشد.
فردی به نام فری تند در سال ۱۷۹۶ میلادی، موفق به ساخت دستگاهی شد که چرخ‌دنده‌ها روی محور، قابلیت تراش انواع پیچ‌ها را فراهم می‌کردند. دستگاه دیگری در سال ۱۷۹۶ مجدداً اختراع شد که حرکت محور در این دستگاه با استفاده از پدال، صورت می‌گرفت. دستگاه تراش دیگری با بدنه ی چوبی و پایه‌ی آهنی، پس از سال ۱۷۹۶ طراحی شد. به تدریج، ماشین‌های بسیار مدرنی اختراع شدند و آن‌ها قابلیت تراش انواع پیچ‌های گوناگون را داشتند.
وظایف و مهارت های شغل تراشکار
- یک تراشکار باید برای انجام فلزکاری از توانایی های لازم برخوردار باشد.
- از دیگر ویژگی های یک تراشکار می توان به توانایی انجام نقشه خوانی و نقشه کشی اشاره کرد.
- توانایی سرویس دهی دستگاه تراش از وظایف یک فارغ التحصیل رشته تراشکاری به شمار می رود.
- او موظف است که کارهای جوشکاری را انجام دهد.
- وظیفه ی فارغ التحصیل رشته تراشکاری اینست که قطعات را آج بزند.
- او باید از این توانایی برخوردار باشد که به صورت پیشرفته، نقشه کشی کند.
- یکی از مسئولیت های یک تراشکار ماهر، انجام کارهای سخت می باشد.
- باید قادر به شناسایی مواد باشد.
- فارغ التحصیل این رشته باید این مهارت را داشته باشد که با دستگاه های مختلف کار کند.
فرصت های شغلی تراشکاری
فارغ التحصیل رشته تراشکاری، پس از این که دوره اموزشی خود را گذراند؛ مجوز فعالیت در یکی از موارد زیر را دارد:
– تمام کارخانه های خودروسازی
– تولید وسایل خانگی
– کارخانه های ماشین سازی
– تولید ابزار و ماشین آلات کشاورزی
– کارگاه های قالب سازی
– قطعه سازی
– تراشکاری
– فرزکاری
– چرخ دنده تراشی
– سنگ زنی خدماتی
فرایندهای تراشکاری
فرآیند ماشین‌کاری یکی از اصولی‌ترین و مهمترین روش‌ها برای تولید قطعات دقیق و پیچیده از مواد مختلف است. در این فرآیند، از ماشین‌های ابزاری استفاده می‌شود که توانایی برش، حفر، تراشیدن و شکل‌دهی به قطعات را دارند.
مهمترین قسمت‌های فرآیند ماشین‌کاری شامل انتخاب مواد اولیه، برش قطعات اضافی، تثبیت قطعه بر روی ماشین، انتخاب ابزار مناسب و تنظیم پارامترهای ماشین می‌شود. همچنین، دقت و دقت ماشین‌های کاری از اهمیت بالایی برخوردار است.
ماشین‌های کاری به‌طور گسترده‌ای در صنایع مختلف از جمله خودروسازی، هوافضا، الکترونیک، پزشکی و صنعت فلزات استفاده می‌شوند. با توجه به پیشرفت فناوری، ماشین‌های کاری به‌صورت خودکار و CNC نیز عمل می‌کنند که دقت و کیفیت بالاتری به فرآیند ماشین‌کاری می‌دهد. این فرآیند تأثیر بزرگی در تولید قطعات صنعتی دقیق و با کیفیت دارد و به بهبود کارایی و عملکرد صنایع کمک می‌کند.